هر کس برای اینکه زندگی بهتر و هدفمندی داشته باشد لازم است که در زندگی برای خود فلسفه و راه و روشی در پیش بگیرد من در زندگی تا جایی که بتوانم از فلسفه خیام پیروی میکنم.
چون راز زندگی را در فلسفه و دیدگاه خیام نسبت به زندگی پیدا کرده ام راز این زندگی چیزی نیست به جز شاد زیستن و لذت بردن از نعمتهای بی شماری که خدا به ما داده و ما اغلب قدر آن را نمیدانیم راز این زندگی این است که دلبسته این دنیا نباشیم و به این باور داشته باشیم که روزی دیر یا زود باید از این دنیا برویم و هیچ چیزی از ما باقی نخواهد ماند پس این دنیا ارزش هیچگونه تعصب ناراحتی و دلبستگی اعتیاد آور و پایبند کننده ای را ندارد و فقط باید تا جایی که ممکن است شاد زندگی کرد.
کسی که تمام زندگیش به دنبال این است که موفق تر و ثروتمند تر باشد تا با ثروت به شادی و آرامش خیال برسد هیچ گاه موفق به این کار نخواهد شد.
چون چنین شخصیتی مدام در حال برنامه ریزی درباره آینده موهومی است که اصلا معلوم نیست که این آینده خواهد آمد یا نه این شخص شادیش را در آینده جستجو میکند و این باعث می شود هیچ گاه به خوشبختی نرسد زیرا آینده هیچ گاه نخواهد آمد آینده فقط و فقط یک توهم است ما همیشه در زمان حال زندگی میکنیم گذشته و آینده فقط یک تصویر ذهنی است که ما خود را با آن مشغول می کنیم غیر از زمان حال هیچ زمان دیگری وجود ندارد پس باید از همین لحظه استفاده کرد و زندگی خوبی داشت
تمام فلسفه خیام همین است یعنی زندگی در لحظه اکنون و لذت بردن از آن نه سیر کردن در گذشته و آینده موهوم و بی ثمر
به قول خیام:
می خوردن و شاد بودن آیین من است
فارغ بودن ز کفر و دین دین من است
به عروس دهر گفتم کابین تو چیست
گفتا دل خرم تو کابین من است
بر چهره گل نسیم نوروز خوش است
در صحن چمن روی دل افروز خوش است
از دی که گذشت هر چه گویی خوش نیست
خوش باش و ز دی مگو که امروز خوش است
چون عهده نمی شود کسی فردا را
حالی خوش دار این دل پر سودا را
می نوش بماهتاب ای ماه که ماه
بسیار بتابد و نیابد ما را
خیام در مقابل هر گونه تعصبات نسبت به دین و مذهب و دنیا طلبی و زراندوزی که باعث بسیاری از کج روی ها و فساد ها است می ایستد و در اشعارش با آنها مقابله می کند خیام یکی از روشنفکرترین انسانهای زمان خویش و شاید تا به هم اکنون باشد که راز بزرگ زندگی را دریافته و به آن عمل کرده است.